ຄວາມທຸກຂ໌ ມີສອງປະເພດຄື: ທຸກຂ໌ທາງກາຍ ແລະທຸກຂ໌ທາງໃຈ. ຄວາມທຸກຂ໌ ທີ່ເກີດຂຶ້ນທາງກາຍ ໄດ້ແກ່ ຄວາມເຈັບໄຂ້ ຫຼືການເປັນພະຍາໂຣຄາຕ່າງໆ ທີ່ມາຄຸກຄາມຮ່າງກາຍ. ສ່ວນຄວາມທຸກຂ໌ທາງໃຈ ກໍມີສ່ວນເກີດມາຈາກ ຄວາມຜິດຫວັງ, ຄວາມບໍ່ໄດ້ດັ່ງໃຈໃນສິ່ງທີ່ປາຖະໜາ. ຄວາມທຸກຂ໌ ຄື ສະພາວະທີ່ທົນໄດ້ຍາກ, ຫ້າມໄດ້ຍາກ, ລຳບາກໃຈ ແຕ່ວ່າ
ເພີ່ມພະລັງສະຕິເພື່ອເອົາຊະນະໂມຫະ ຫຼືຄວາມຫຼົງ ຄວາມຫຼົງ ຫຼື ໂມຫະ(delusion) ເປັນສິ່ງທີ່ຕິດຕາມຕົວທຸກຄົນມາແຕ່ເກີດ ຕ່າງແຕ່ວ່າ ໃຜຈະມີຫຼາຍຫຼືໜ້ອຍ. ລັກສະນະຂອງຄວາມຫຼົງ ເປັນທຳມະຊາດຂອງຈິດໃຈທີ່ມືດມົນອົນທະການ, ບໍ່ເຫັນທຸກຢ່າງຕາມຄວາມເປັນຈິງ, ຈິດໃຈທີ່ລະເມີເລື່ອນລອຍ ໄຮ້ຈຸດໝາຍ, ເຊື່ອໃຈຄົນງ່າຍ, ເຊື່ອພາບລວງຕາ, ປ່ອຍຈິດໃຈໃຫ້ຖະຫຼຳເລິກລົງໃນວັງວົນແຫ່ງອຳນາດຂອງຮູບ, ສຽງ, ກິ່ນ, ຣົສ, ແລະສຳຜັດຂອງໂລກທີ່ເປັນເຫຍື່ອລໍ້ຂອງກິເລສ
ມື້ວານນີ້ ພຣະອາຈານ ດຣ ມະຫາດາວສະຫຍາມ ວະຊິຣະປັນໂຍ ໄດ້ປະຖົມນິເທດແລະນຳນັກສຶກສາທີ່ຈະໄປຮ່ວມປະຕິບັດທັມ ເພື່ອເຊື່ອມສຳພັນອັນດີ 2 ຝັ່ງຂອງ ເຊິ່ງຈະໄດ້ຈັດຂຶ້ນທີ່ວັດປ່າພຣະບາດນາຍາງ, ເມືອງທຸລະຄົມ, ແຂວງວຽງຈັນ ໂດຍໂຄງການດັ່ງການແມ່ນຈັດຂຶ້ນທຸກປີ ເພື່ອລະນຶກເຖິງບູຣະພາຈາຣຍ໌ ພຣະອາຈາຣຍ໌ໃຫຍ່ ຄຳຕັນ ວໍຣະຣາຊ. ໂດຍຖືເອົາໂອກາດໃນການຈັດງານດັ່ງກ່າວ ທາງວິທະຍາໄລສົງຈິ່ງໄດ້ນຳເອົານັກສຶກສາປີສຸດທ້າຍໄປຝຶກກັມມະຖານເປັນເວລາ 10
ຄຳຖາມ: ພຣະພຸທຯດະເຈົ້າ ຊົງຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນ ກາຣພັຯຯບນາຊົນນະບົດໄວ້ຢ່າງໃດ? ຄຳຕອບຯຈາກພຸທຯດະດຳຣັສ: “ຊົນເຫຼົ່າໃດສ້າງອາຮາມ ສວນດອກໄມ້ ປູກໝູ່ໄມ້, ສ້າງຂົວ ແລະຊົນເຫຼົ່າໃດ ສ້າງໂຮງນ້ຳເປັນທານ ແລະບໍ່ນ້ຳທັງບ້ານທີ່ພັກອາໄສ, ຊົນເຫຼົ່ານັ້ນຍ່ອມມີບຸຯຂ ຈະເລີນໃນກາລທຸກເມື່ອ ທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ, ຊົນເຫຼົ່ານັ້ນ ຕັ້ງຢູ່ໃນຯດັມມ໌, ສົມບູຣຯຍ໌ດ້ວຍສີລ ເປັນຜູ້ໄປສະຫວັນ”. ພຣະສູຕນີ້
